شهرمن آنلاین- احسان رضایی
یلدا فرصت خوبی برای دیدارهاست، بهانهای تا تجربههای ارزشمند بزرگان را در قالب داستانهای کوتاه در لابلای بیحوصلگیهایمان جای داده و پندهای آنان را در کنار وقت نداشتنهایمان بیاموزیم.
یلدا فرصتی برای مشق سنتهای دیرین ارزشمند و مجالی برای دیدار آنانی است که مدتهاست فقط صدایشان را از پس گوشی تلفنشنیدهایم و تصویرشان را در فضایی مجازی دیده ایم.
یلدا لمس دستان پینه بسته و پرمهر بزرگترها و نشاندن لبخند بر لب کودکانمان است.
یلدا با اینکه طولانی ترین شب سال است اما ایرانیان هزاران سال است تاریکی این شب را به روشنی مهر و مهربانی آمیخته اند و آن را جشن میگیرند تا آخرین دقایق پاییز را برای پایان تاریکی و زایش جشن بگیرند.
سفره شب یلدا نمادی از این جشن است وتدارکش در دورهمیهای شب یلدا مرسوم است .
انار و هندوانه نگین های این سفره هستند. در کنار این سفره خانواده و فامیل ساعاتی را به حافظ خوانی و شاهنامه خوانی میپردازند و فال حافظ میگیرند و آن را تفسیر می کنند. مضامین اشعار حافظ پند و اندرز است و آموزههایی به خصوصی درباره اخلاق و روش زندگی دارد بنابراین افراد سعی میکنند با خواندن فال خود، از آموزههای آن برای روزهای پیش رو بهره ببرند همچنین به جای آوردن رسم حافظ خوانی باعث علاقمندی و آشنایی بیشتر افراد به ادبیات و فرهنگ ایرانی نیز میشود و هویت و اصالت را در آنها زنده میکند.
شب یلدا در بسیاری از کشورهای دنیا مانند آذربایجان، افغانستان و تاجیکستان که در گذشته بخشی از ایران باستان بودهاند نیز جشن میگیرند. شب یلدا آغاز اولین دوره ۴۰ روزه یا همان چله بزرگ فصل زمستان است و به همین دلیل این شب را شب چله هم مینامند؛ در واقع در فصل زمستان دو دوره ۴۰ روزه یا چله وجود دارد؛ چله کوچک اولین دهه بهمن ماه تا پایان بهمن ماه را شامل می شود.
واژه یلدا کلمه سریانی است که در فرهنگ ایرانیان به معنای زایش و تولد است جالب است بدانید که جشن باستانی ایران از کلمهای سریانی برگرفته شده است و علت آن در کتب تاریخی اینگونه نگاشته شده که در قرن اول میلادی تعداد زیادی از مسیحیان شرقی در قلمرو اشکانیان و ساسانیان ساکن بودند آنان کلمه یلدا را برای شب کریسمس به کار میبرند و به تدریج به واسطه همخوانی شب کریسمس و شب چله هر دوی آنان از کلمه یلدا استفاده میکردند وهمانطور که در ابتدا اشاره شد به معنای شب تولد و زایش و پایان تاریکیها است.
مردم ایران باستان فعالیتهای خود را با گذر زمان و تغییرات فصول و چرخش زمین به دور خورشید تنظیم میکردند و دریافتند که برخی از فصول روشنایی بیشتری دارد در نتیجه میتوانند کار و فعالیت بیشتر و درآمد بیشتری داشته باشند و این باور در آنان شکل گرفت که نور خورشید نماد خوبی و یاری رسان آنان است و با تاریکی و سیاهی در نبرد و تضاد است.
مردم ایران سالیان درازیست که با رسوم یلدا، طولانی ترین تاریکی را شکست داده اند.
نیمههای شب یلدا با اینکه همه خسته و خواب آلودند اما دلشان نمیخواهد این شب در کنار هم بودن را به پایان برسانند. یلدا سنبل عشق به خانواده است شبی که کوهی از خاطرات دلنشین می آفریند اما در نیمه های شب مرور خاطرات و ترس از دست دادن بزرگترهایی که شاید یلدای بعدی، دیگردر بین ما نباشند تلخ است، اما این تلخی تلنگری از یلداست که به ما می گوید: قدر یکدیگر را بیشتر بدانید...
